OOGgetuigen

1997

OOGgetuigen is een serie discussiebijeenkomsten in de vorm van een rechtszitting. De rechter leidt de discussie, de openbare aanklager klaagt aan en de advocaat voert de verdediging. Het publiek treedt op als getuige-deskundige en als jury. OOGgetuigen is de eerste keer gehouden in 1997 en regelmatig opgevoerd tot 2015. Op een enkele uitzondering na wordt OOGgetuigen niet getolkt.

Info

De doelstelling van OOGgetuigen is doven een platform te bieden waarop zij in hun eigen taal, de Nederlandse Gebarentaal, hun meningen kunnen uiten en aanscherpen, en met elkaar van gedachten kunnen wisselen over thema's die hen direct aangaan.
OOGgetuigen richt zich op de dovengemeenschap en op groepen daarbinnen.
Organisaties binnen de dovengemeenschap, zoals welzijnsstichtingen, kunnen OOGgetuigen gebruiken om een discussie binnen hun organisatie te voeren over thema's die zij van belang achten.
Horenden zijn welkom, maar kunnen alleen aan de discussie deelnemen als zij de Nederlandse Gebarentaal op een redelijk niveau beheersen. OOGgetuigen wordt namelijk niet getolkt.

OOGgetuigen 13 n.a.v. Kinderen van een mindere God
Kunnen horende acteurs een rol als dove spelen?
18 februari 2006
Ik wil even een vergelijking maken. Stel: er is een doof persoon die nog niet zoveel ervaring heeft met toneelspelen. Zijn gebaren zijn heel vloeiend en hij heeft een dove identiteit etc., maar zijn acteervaardigheden zijn nog niet zo goed ontwikkeld. En er is een ander persoon, horend, die al een heel goede acteur is en veel toneelervaring heeft, maar hij is nog niet zo vaardig in gebarentaal... In deze vergelijking, wat is dan het best, wat is het belangrijkst?
Annemieke van Kampen

OOGgetuigen 12
Dove (en horende) leerkrachten in het dovenonderwijs, deel 2
8 juni 2001
Wij praten steeds over horende en dove leerkrachten, maar ik mis de horende portiers, conciërges, administrateurs enzovoort. Juist deze groep kan nauwelijks gebaren. Ze denken: ‘Ik geef toch geen les, dus ik hoef niet te gebaren’. Ze spreken alleen met stem. Ik wil graag dat iedereen verplicht wordt om gebaren te leren. Ik voel mezelf geremd om met het niet-onderwijzend personeel te communiceren. Gelukkig kan ik wel liplezen, maar dat is toch niet de bedoeling.
Yfke van der Woude

OOGgetuigen 11
Dove (en horende) leerkrachten in het dovenonderwijs
11 mei 2001
Ik begrijp wel dat dove jongeren blij zijn dat ze hun PABO-diploma hebben gehaald en eindelijk kunnen werken met dove kinderen. Maar je moet niet vergeten dat je op den duur oploopt tegen zaken die je niet bevallen. Als de dovenschool je aanbiedt om een managementcursus te doen, moet je die kans aangrijpen. Dat is de snelste weg om bij vergaderingen invloed uit te kunnen oefenen.
Herman Scheper

OOGgetuigen 10
Standaardisatie van de Nederlandse Gebarentaal
2 februari 2001
Corline heeft benadrukt dat standaardisatie niet betekent: gebaren voorschrijven. Iedereen mag zijn eigen gebaren maken. Maar in de praktijk werkt het niet zo. Ik heb zelf ervaren dat meerdere mensen mijn gebaren corrigeerden en zeiden: je moet niet zo gebaren, maar zo! Daardoor ging ik me in mijn gebaren onzeker voelen.
De overheid heeft de standaardisatie als voorwaarde gesteld voor de erkenning.
Maar waarom zouden we met die voorwaarde genoegen nemen? En is het inderdaad zo dat als we de erkenning eenmaal hebben, dat we er dan vanaf zijn? Volgens mij niet.
Ik denk dat de overheid nog meer eisen en voorwaarden gaat stellen. Juist omdat we al eenmaal hebben toegegeven.
Perwin Schol

OOGgetuigen 9
Psychische hulpverlening aan doven
25 februari 2000
Zowel doven als horenden kunnen last hebben van stress. Maar voor doven brengt de doofheid ook stress met zich mee. Daarom is de dovengemeenschap zo belangrijk, omdat men daar gemakkelijk met elkaar kan communiceren, ervaringen kan uitwisselen en elkaar kan helpen en bevestigen. Daardoor kan men er weer beter tegen.
Mijn ouders en grootouders enz. zijn ook doof. Zij hebben geleerd om hun doofheid te accepteren en er het beste van te maken. Als je je doofheid niet accepteert, ga je kapot, dreig je in te storten.
Tony Bloem

OOGgetuigen 8
Tolken
28 mei 1999
Toen ik jong was, waren er nog geen tolken. Die kwamen pas later. Vooral stemtolken vind ik een probleem, want ik kan niet controleren of ze me goed vertolken. Soms hoor ik van andere horenden dat de tolk mij niet goed heeft vertaald.
John van Gelder

OOGgetuigen 7
Doven en werk
26 maart 1999
Ik doe nu uitvoerend werk, terwijl ik wel leiding kan geven. Maar door de omstandigheden is dat toch moeilijk. Horenden praten veel met elkaar. Ik mis veel informatie omdat ik niet hoor. Ik kan niet telefoneren. Dus ik heb de kwaliteiten om leiding te geven en toch doe ik het niet. Eigenlijk vind ik dat doven niet onder hun
niveau moeten werken.
Jacqueline Rensen

OOGgetuigen 6
Wat is beter: een horende of een dove partner?
22 januari 1999
Ik ben al 41 jaar met een horende man getrouwd. Dat geeft wel eens problemen. Soms is hij heel lang met iemand aan de telefoon. En dan vraag ik later waar het gesprek over ging en dan geeft hij een heel kort antwoord. Als ik een gesprek voer via de tekst-telefoon, kan hij meelezen.
Als we bijvoorbeeld in een winkel zijn, praat het personeel over mij heen met hem.
Toch houden we veel van elkaar.
Stien Poelman

OOGgetuigen 5
Ouderen en jongeren in de dovenwereld
10 juli 1998
De ouderen van nu zijn de jongeren van vroeger. Het zijn de jongeren van vroeger geweest die hebben gevochten voor voorzieningen als tweetalig onderwijs, tolken, nieuws voor doven en slechthorenden, ondertiteling. Nu zijn wij oud en moeten de jongeren het overnemen.
Rudi Hietbrink

OOGgetuigen 4
Homo’s en lesbo’s in de dovenwereld
8 mei 1998
Toen ik op school zat, wist ik niets van lesbisch zijn. Er werd wel informatie gegeven over hetero zijn. Ik heb dus veel tijd verloren. Nu werk ik zelf in het dovenonderwijs en vertel ik de leerlingen dat ik lesbisch ben. Leerlingen stellen mij veel vragen die ik beantwoord. Ik vind het jammer dat ik vroeger niet zo een docente heb gehad.
Annemiek van Brandenburg

OOGgetuigen 3
Doven ouders en horende kinderen
20 maart 1998
Ik heb twee horende kinderen en ik kom uit een horende familie. Ik ben getrouwd met een dove man en hij komt uit een dove familie. Ik vind de discussie te weinig genuanceerd. Het gaat niet om doof en horend, het gaat om de persoon. Sommige dove ouders hebben steun nodig, sommige horende ouders ook. Toen ik mijn eerste kind kreeg, heb ik overlegd met mijn zuster. Bij het tweede kind weet je hoe het gaat.
Dat is een stuk gemakkelijker.
Jeantine Janse

OOGgetuigen 2
Horenden in de dovenwereld
3 oktober 1997
Als doven en horenden willen samenwerken op basis van gelijkwaardigheid, moeten ze op de hoogte zijn van elkaars taal en cultuur. Ze moeten elkaars gedachten leren kennen. Dat kan niet zonder taal.
Wim Emmerik

OOGgetuigen 1
Nederlandse Gebarentaal
13 juni 1997
Gebarentaal is van de doven. Het is hun natuurlijke taal. De gemeenschap bepaalt hoe nieuwe gebaren moeten worden gemaakt. Zo zijn er ook allemaal nieuwe gebaren voor bloemen ontstaan en voor vlees(waren). Het is aan de doven om de nieuwe gebaren te bedenken.
Martie Koolhof